MISJA, WIZJA I STRATEGIA WYDZIAŁU

MISJA

Misją Wydziału jest:

  • kształcenie wykwalifikowanej kadry: zootechników, hodowców zwierząt, lekarzy weterynarii, biologów i neurobiologów,

  • prowadzenie badań naukowych w obszarze biologii, chowu i hodowli zwierząt oraz medycyny weterynaryjnej,

  • szerzenie wiedzy, postępu technologicznego i biologicznego w produkcji zwierzęcej.

WIZJA

Wizja Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach obejmuje priorytetowe działania w zakresie dydaktyki, badań naukowych i bazujących na nich działalności usługowej, rozwoju kadr naukowych, rozbudowy bazy materialnej i udoskonalania struktur organizacyjnych Wydziału.

Celem podejmowanych działań jest zapewnienie Wydziałowi pozycji nowoczesnej i prężnie rozwijającej się jednostki naukowo-dydaktycznej, otwartej na współpracę międzynarodową i krajową, która jest dobrze postrzegana i rozpoznawana zarówno w makroregionie, kraju, jak i za granicą.

 

STRATEGIA ROZWOJU

Strategia rozwoju Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach jest ściśle związana z przyjętą dnia 28 września 2022 r. przez Senat Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu „Strategią rozwoju Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu”.
 
Niniejszy dokument określa: misję, wizję i cele strategiczne rozwoju Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach w zakresie: realizacji badań naukowych, prac badawczo-rozwojowych, kształcenia studentów, rozwoju kadry naukowej i infrastruktury badawczo-dydaktycznej oraz budowania prestiżu Wydziału w kraju i na świecie.
 

Strategia Wydziału na lata 2023/2027 jest kontynuacją założeń i planów realizowanych w latach 2016/2022, poszerzonych o nowe, aktualne kwestie

HISTORIA

Wydział Zootechniczny Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (dzisiaj Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu) powstał na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1951 roku. Wydział tworzyły wówczas zarówno katedry przeniesione z Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego, jak i nowe jednostki.

Prawo nadawania stopnia naukowego doktora nauk rolniczych w dyscyplinie zootechnika Wydział uzyskał w 1958 roku, a prawo do habilitowania w ww. dyscyplinie w 1961 roku.

W 1998 roku została zmieniona nazwa na Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, co miało podkreślić rozszerzenie działalności badawczej na obszary związane z biologią zwierząt.

Prawo nadawania stopnia naukowego doktora nauk biologicznych w dyscyplinie nauki biologiczne Wydział uzyskał w 2013 roku.

Pierwszego marca 2015 roku zmieniono nazwę Wydziału na Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach, co z kolei było związane z rozszerzeniem działalności badawczej i dydaktycznej Wydziału o nauki weterynaryjne.

W ostatniej ocenie parametrycznej jednostek naukowych dokonanej przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach uzyskał kategorię A. 

POTENCJAŁ NAUKOWY

Wydział medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach liczy 170 pracowników, w tym:

  • 35 profesorów tytularnych,
  • 53 profesorów uczelni/doktorów habilitowanych,
  • 66 doktorów oraz
  • 16 asystentów (lekarzy weterynarii oraz magistrów).

DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWO-BADAWCZA

Doświadczenia prowadzone przez naszych naukowców, reprezentujących 3 dyscypliny naukowe: Zootechnika i rybactwo, Weterynaria oraz Nauki biologiczne, obejmują szeroki wachlarz zagadnień, wśród których należy wymienić badania:

  • in vitro na poziomie komórkowym, jak i badania in vivo na zwierzętach oraz ex vivo z wykorzystaniem różnego rodzaju tkanek, płynów ustrojowych i narządów

  • mające na celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w produkcji zwierzęcej, co jest szczególnie ważne w dobie globalnego ocieplenia klimatu

  • nad możliwością wykorzystania białka i tłuszczu owadów w żywieniu zwierząt

  • dotyczące optymalizacji żywienia wysoko wydajnych krów mlecznych w celu zapobiegania chorobom metabolicznym

  • skoncentrowane na właściwościach mleka oraz przydatności technologicznej mleka krowiego, koziego i owczego do produkcji sfermentowanych napojów mlecznych i serów

  • mające na celu porównanie przydatności wybranych genotypów świń do produkcji wysokiej jakości mięsa przy zwróceniu szczególnej uwagi na rodzime populacje tego gatunku zwierząt gospodarskich

  • dotyczące kompleksowej oceny jakości jaj różnych gatunków drobiu, zarówno pod kątem wartości odżywczej jak i biologicznej, z uwzględnieniem wpływających na nie czynników środowiskowych i żywieniowych

  • zajmujące się badaniem niszowych gatunków ptaków o znaczeniu gospodarczym (przepiórka japońska, bażant, kuropatwa)

  • skupiające się na wpływie obróbki przedubojowej zwierząt oraz metod pakowania i przechowywania mięsa na jego cechy jakościowe

  • prowadzone na komórkach rozrodczych samców - badane są m.in. parametry morfologiczne i funkcjonalne plemników buhajów i ich związek z użytecznością hodowlaną oraz liczba mitochondriów charakterystycznych dla jakości nasienia

  • nad regulacją procesów rozrodczych, np. u ptaków badana jest skuteczność technologii iniekcji in ovo

  • wychodzące naprzeciw zainteresowaniu hodowców zwierząt gospodarskich i domowych, które dotyczą podłoża genetycznego zaburzeń rozwoju płciowego u psów, kotów, świń, bydła i koni

  • mające na celu określenie wpływu endogennych i egzogennych czynników, oddziałujących na zachowania żywieniowe i regulację metaboliczną, zwłaszcza w kontekście otyłości i cukrzycy, morfogenezy narządów układu pokarmowego kręgowców, narządów płciowych i moczowych, procesów różnicowania gonad i wewnętrznych przewodów płciowych

  • nad rozpoznawaniem, profilaktyką, patogenezą i sytuacją epidemiologiczną wybranych chorób zwierząt, w tym zwierząt gospodarskich

  • nad odpowiedzią ostrej fazy w przebiegu różnych stanów fizjologicznych i patologicznych u zwierząt

  • dotyczące patologii narządów układu immunologicznego ptaków w przebiegu wybranych jednostek chorobowych.

  • oceniające funkcjonowanie układu immunologicznego świń oraz oddziaływania czynników immunomodulujących na rodzaj i poziom odpowiedzi immunologicznej

  • dotyczące zastosowania nieinwazyjnych strategii w diagnostyce chorób zakaźnych zwierząt

  • w zakresie diagnostyki i profilaktyki chorób ryb

  • nad antybiotykoopornością bakterii izolowanych od ryb i innych gatunków zwierząt.

  • dotyczące genomiki i metabolomika oocytów i zarodków przedimplantacyjnych (bydło, świnia, kot) uzyskanych w systemie in vitro

  • podłoża cytogenetycznego i molekularnego zaburzeń rozwoju płci u psów, kotów, świni, bydła i koni.

  • dotyczące genetyki nowotworów (pies, świnia) oraz markerów genetycznych otyłości psów

  • nad ekspresją wybranych receptorów w endometrium psa domowego

  • skoncentrowane na diagnostyce i etiologii mastitis 

  • morfometryczne kości długich oraz dotyczące morfologii kości u ryb karpiowatych

  • dotyczące bezpieczeństwo żywności pochodzenia zwierzęcego

  • skupiające się na fenotypowej oraz genotypowej ocenie lekooporności wybranych drobnoustrojów obecnych w łańcuchu żywnościowym

  • oceniające możliwości wykorzystania termowizji w ocenie dobrostanu zwierząt

  • charakteryzujące metabolizm tkanki tłuszczowej, mięśniowej, wątroby oraz trzustki w warunkach fizjologicznych oraz w zaburzeniach spowodowanych zmianami patologicznymi takimi jak cukrzyca, otyłość czy stan zapalny 

  • zmierzające do poznania wpływu stanów psychofizycznych (depresja i mania) na metabolizm i funkcje tkanek obwodowych

  • nad rolą wybranych substancji biologicznie aktywnych  w regulacji układu rozrodczego psów

  • dotyczące mikro- i ultrastrukturalnych podstaw rozwoju, charakterystyki budowy narządów układu pokarmowego i moczowo-płciowego oraz ich mikrounaczynienia

  • skupiające się na analizie unaczynienia tętniczego ssaków i ptaków ze szczególnym uwzględnieniem naczyń zaopatrujących narządy jamy brzusznej 

  • dotyczące różnych zoonoz (np. choroby odkleszczowe)

  • mające na celu modelowanie epidemiologiczne oraz dotyczące etologii weterynaryjnej

  • z zakresu epigenetyki, fizjologii, biochemii, systematyki, ekologii i chorób grzybów

  • dotyczące biotechnologii żywności - biotechnologia molekularna, mikrobiologia

  • z zakresu neuroendokrynologii dotyczycące tzw. programowania prenatalnego w kontekście wpływu diety matki na parametry metaboliczne i rozrodcze potomstwa

  • zmierzające do poznania centralnych (na poziomie mózgu) i obwodowych  mechanizmów odpowiedzialnych za rozwój otyłości i cukrzycy

  • z zakresu ekologii, zachowania, ewolucji i biologii konserwatorskiej; relacji pomiędzy różnymi grupami organizmów; wykorzystywanie zasobów pokarmowych, konkurencji, drapieżnictwa i pasożytnictwa  bionomii, i ekologii i zachowań społecznych pszczół

  • gospodarki rybackiej, chowu i hodowli ryb oraz akwakultury – najdynamiczniej rozwijającego się sektora rybactwa.